Otizm farkındalık ayına yaklaşıyoruz ve benim şu an da çok heyecanlı olmam lazımdı.
Tüm dünya bir ay boyunca yüzünü otizmle ilgili ilham verici hikayelere çeviriyor ve 2 Nisan’da otizme mavi ışık yakarak kendini iyi hissediyorlar diye çoook heyecanlı olmam lazımdı.
Ama şunu söylememe izin verin, lütfen yapmayın.
Otistik bir çocuğun annesi ve kendim de otistik bir insan olarak her 2 Nisan’da her şeyin mavi olmasının ne kadar sinir bozucu olduğunu anlatamam.
Açıkçası o gün sosyal medyadan uzak kalmaya çalışıyorum ve günde en az 3 kere zavallı kocama sinirli bir şekilde iç döküyorum.
Bakın, anlıyorum. Aktivizm olarak gördüğümüz şeylerin yaptığı etkiyi veya etkisizliğini düşünmeden yapmak bize iyi hissettiriyor.
Bu yüzden bu Nisan profil fotoğrafını değiştirmeden önce bu yıl otizme mavi ışık yakmamak için 5 şaşırtıcı sebebi oku.
1- Otizme Mavi Işık Yak Kampanyası Autism Speaks’in
Biliyorum, biliyorum. Sinirlenmeden Autism Speaks hakkında konuşamıyorum.
Önceden Autism Speaks ile ilgili bir post yazmıştım ama uzun lafın kısası şu ki, Autism Speaks iğrenç ve korkunç bir organizasyon.
Asıl amaçları “otizmi bitirmek” ve neredeyse hiçbir bütçeleri gerçekten otistik insanlara ve ailelerine yardım etmeye gitmiyor.
Bütçelerinin devasa bir kısmı otizm için “tedavi” çalışmalarına veya kadınlar otistik çocuk sahibi olmamayı seçebilsinler diye pre-natal testler geliştirmeye gidiyor.
Aynı zamanda otizmin gelip çocuğunuzu çalmaya çalışan bir canavar olduğuyla ilgili korkunç reklamlar da dahil olmak üzere, bütçelerinin büyük kısmı reklam ve tanıtmaya gidiyor.
Korkunçlar. Onları desteklemekten vazgeçin. Cidden.
2- Durumu Anlamadan Sosyal Medya Aktivistliği Yapmak Kimseye Yardımcı Olmuyor
Durum şu ki, eminim facebook bu sene de profil fotoğrafınızı mavi yapmanıza yardım eden bir app çıkaracak ve eminim ki bu sene de #otizmaviışıkyak twitter’da trend olacak.
Ama tahmin edebileceğiniz gibi tüm olayı ve amacı kavramadan yapılan sosyal medya aktivistliği kimseye yardımcı olmuyor.
Otistik insanlara ve ailelerine yardımcı olmadığı kesin.
Durum paylaşmak veya bir hashtag’e dahil olmak yerine bir otizm derneğine bağış yapmak nasıl fikir?
Neden sosyal medyada takılmak yerine mahallenizdeki otistik çocuğu olan aileye yardım etmeyesiniz?
Sosyal medyada “farkındalık” paylaşımları yapmak hiçbir işe yaramıyor, haber verdiğim için üzgünüm.
(Açıklama editi: sosyal medya aktivizmin önemli bir parçası olabilir. Ben aktivizmin hedefi konusunda normalde hiçbir şey yapmayan ve facebook’ta trend olmadığı sürece hedefi önemsemeyen insanlardan bahsediyorum.)
3- Otizme Mavi Işık Yak Kampanyası Zararlı Stereotipler Üstüne Kurulu
Neden otizm farkındalık günü için kullanılan rengin mavi olduğunu merak ettiniz mi?
Otizmin oğlan çocuklarda görülme ihtimalinin kızlara oranla çok daha fazla olduğunu duymuş olabilirsiniz.
Bu istatistiğin doğru olup olmadığı çok tartışılan bir durum çünkü otizm teşhisi için kullanılan kriterler daha ziyade oğlanların tipik davranışlarını merkeze alıyor.
Otistik kızlar sıklıkla teşhis almadan hayatlarına devam ediyorlar ve teşhis aldıklarında da insanlar genelde farklılıklarını ve ihtiyaçlarını görmezden gelmeye eğilimli oluyor.
Ben otistik olduğumu yetişkinken öğrendim ve bunu öğrenmemin tek sebebi oğlumun daha “klasik” otizm belirtileri göstermesiydi.
Kızların otistik olabileceği bir gerçek ve otizm yalnızca “oğlan çocuk bozukluğu” değil. Otizm maviye batırılması ve sterotiplere boğulması gereken bir şey değil.
4- Herkes Otizmin Farkında
Anlıyorum. Sosyal medyada paylaşım yapmak “farkındalığı arttırıyor.”
Ama bahse varım ki sosyal medya hesabındaki insanların %99.99’u otizmin farkındadır.
80’lerde çok iyi bilinen bir durum değildi ama şimdi hem çoğu insan otizmin ne olduğunu biliyor hem de otistik bir insanla iyi kötü bir bağlantısı var.
Daha fazla farkındalığa değil, daha fazla anlayışa ihtiyacımız var.
Engelli aktivistlerden bir şeyler öğrenmeye ve onları daha fazla dinlemeye ihtiyacımız var.
Erişilebilirlik için daha çok uğraşmaya ve ayrımcılığa karşı savaşmaya ihtiyacımız var.
Hepimiz otizmin farkındayız, şimdi ise onu kabul etme vakti.
5- Tüm Sene Boyunca Ne Yapıyorsun?
Otistik insanların tüm sene boyunca burada olduğunu biliyor muydun?
Yaşadığımız zorluklar ve sıkıntılar nisan ayında başlayıp bitmiyor.
Tüm sene boyunca otistik insanlara ve ailelerine karşı nasıl daha anlayışlı yaklaşıyorsun?
Kilisende engelliı olan kişiler için bir bölüm var mı? Daha önce böyle bir şey var mı diye bakmayı düşündün mü?
Yaşadığın bölgede engelli çocuklara verilen destek programları nelerdir?
Çalıştığın yerde kaç engelli yetişkin çalışıyor?
Çocuğunun sınıfında oyun günlerine davet edilmeyen bir çocuk var mı? Nasıl ona ulaşıp ilişki kurmasında yardımcı olabilirsin?
Bunlar farkında olmamız ve düzeltmek için bir şeyler yapmamız gereken şeyler.
Otizme mavi ışık yakma, değişim yaratacak bir şey yap.
Bu yazı sizi rahatsız ettiyse özür dilerim. Daha önce de dediğim gibi, ben pek de popüler bir otizm annesi değilim.
Autism Speaks’i desteklemiyorum, oğlumu destekliyorum.
Onun kabul edilmesi için savaşacağım. Onun fırsatlara erişebilmesi için savaşacağım. Onun için savaşacağım.
Otizme mavi ışık yakmayacağım.
Eğer gerçekten otistik insanların kabul edilmeleri için bir şey yapmak istiyorsan bu otizm belirtileri kağıdını al ve tanıdığın kişilerle paylaş. Arkadaşlarının, ailenin, öğretmenlerinin bir çocuğun otistik olup olmadığını anlamasına yardım et.
Orijinal Kaynak // https://autisticmama.com/do-not-light-it-up-blue/
